aguant

m → endurança

aguantar

v (tenir agafat, tenir retingut, tenir atrapat) -ⵟⵟⴼ- ṭṭf ~ -ⵟⵟⴼ- / CLḤ -ⵟⵟⴰⴼ- ~ -ⵟⵟⵉⴼ- ~ -ⵜⵜⵟⵟⴼ- √ⴹⴼ1 ǁ (sostenir, suportar) -ⵙⵏⴰⵍ- snal ~ -ⵙⵏⴰⵍ- ~ -ⵙⵏⴰⵍ- ~ -ⵙⵏⴰⵍ-, -ⵙⵏⴰⵍⵍⴰ- snalla ~ -ⵙⵏⵓⵍⵍⴰ- ~ -ⵙⵏⵓⵍⵍⵉ- ~ -ⵙⵏⴰⵍⵍⴰ- √ⵏⵍ2, CLḤ -ⴷⴼⴼⵙ- dffs ~ -ⴷⴼⴼⵙ- ~ -ⴷⴼⴼⵉⵙ- ~ -ⵜⵜⴷⴼⴼⴰⵙ √ⴷⴼⵙ2 ǁ fig (endurar) → suportar

aguantar (fer)

v -ⵙⵙⵓⵟⵟⴼ- ssuṭṭf ~ -ⵙⵙⵓⵟⵟⴼ- ~ -ⵙⵙⵓⵟⵟⵉⴼ- ~ -ⵙⵙⵓⵟⵟⵓⴼ- √ⴹⴼ1 ♦ sin retenir (fer), tenir agafat (fer)

aguantar-se

v → contenir-se

aguantar-se mútuament

v (tenir-se agafat mútuament) -ⵎⵢⴰⵟⵟⴰⴼ- myaṭṭaf ~ -ⵎⵢⴰⵟⵟⴰⴼ- ~ -ⵎⵢⴰⵟⵟⴰⴼ- ~ -ⵜⵜⵎⵢⴰⵟⵟⴰⴼ- √ⴹⴼ1 ǁ fig (suportar-se mútuament) → suportar-se mútuament

aguda

adj f → esmolar-se ǁ f → esmolada ǁ gnrl/mus (__ un so) QBYL ⵜⵓⵣⵄⵉⵇⵜ tuzɛiqt (ⵜⵓ-) ~ pl ⵜⵓⵣⵄⵉⵇⵉⵏ √ⵣⵄⵇ

agudesa

f → esmolament ǁ (__ d’enteniment) → enginy ǁ gnrl/mus (__ d’un so) QBYL ⴰⵣⵄⴰⵇ azɛaq (ⵓ-) ~ pl ⵉⵣⵄⴰⵇⵏ √ⵣⵄⵇ

agudització

f → intensificació ǁ → esmolament

aguditzar

v → intensificar ǁ → esmolar

aguditzar-se

v → intensificar-se ǁ → esmolar-se